Okullar açıldı. Okulda olabilecek birçok başarı ve sorun var. Bunların birçoğu ailelerin aklına gelebilir. Oysa okulda taciz ve zorbalık çoğu kez anlaşılmayan bir sorundur. Buna karşın zorbalığa hedef olan çocuklar için bu durum bir işkence olabilir. Okullarda şiddet (fiziksel veya psikolojik) düşünüldüğünden daha çoktur.
Okullarda bazı çocuklar sosyal güçlerini, kendilerinden zayıf olan okul arkadaşları üzerinde kullanırlar. Bunun amacı kendi güçlerini arttırmaktır. Taciz ve zorbalık çocuk yalnız olduğu zamanlarda daha çok uygulanır. Diğer çocuklar kendi başlarına gelmesinden korktukları için suçludan yana olmaktadır. Ayrıca bu durumda konuşmamakla kendilerini korumaktadırlar. Böylece zorbalık ve taciz sadece uygulayanı değil, tüm okulu etkilemektedir.
Zorbalığı yapabilecek çocuklar daha ilkokuldan tanınabilir aslında. Onlar çok küçük yaşlarda bile belirli çocuklara karşı çeteler oluşturabilmekte, sürekli uğraşacakları yeni çocuklar arayışına girmektedirler. Bu rolü bırakmaları zor olmaktadır. Yükselmeyi ve gücü zayıf olan öğrenciye fiziksel ya da psikolojik olarak zarar vermekle olanaklı görürler. Bu şekilde güç elde etmeyi genellikle evde öğrenmişlerdir. Çünkü evde çoğunlukla fiziksel şiddetle disiplin görmekte, şiddet içerikli filmler izlemekte, oyunlar oynamaktadırlar. Kurbanlar ise, kaygı ve çaresizlik içinde bu durumu kimseyle paylaşmamakta ve uzun süre zorbalığa maruz kalmaktadırlar. Gittikçe okul onlar için bir felaket yeri haline gelmektedir. Diğer çocuklar onlar yokmuş gibi davranmakta, arkalarından konuşmakta, zorbalığın şiddeti artmakta ve çocuklarla dalga geçmektedirler.
Kurbana nasıl yardım edilir?
Zorbalığı yenmenin en etkin yolu güç kaynağını durdurmaktır. Ama etkilerini iyileştirmek uzun sürer. Zorbalığa uğrayan çocuklar, güven ilişkisi kurmada zorluk çekerler. Başkalarına olduğu gibi, kendilerine de güvenleri azdır.
Bu durumu erken dönemde durdurmak çok önemlidir. Bu görev anne-babalarla öğretmenlere düşmektedir. Öğretmen varlığını hissettirir ve tüm öğrencilere aynı şeklide davranırsa, öğrencilerde bazılarını grup dışına itmeye çalışmazlar. Sınıfta küçültücü sözler kullanmamaları, zayıf öğrencileri sınıf içinde eleştirmemeleri yardımcı olur.
Çocuğunuz Kurban mı?
Öğrenciler durumu paylaştıklarında ailelerinin, kendini suçlayacağından korkarlar. Ayrıca aileleri şikâyet ederse taciz ve zorbalığın artacağından korkarlar. Ailenin dikkat etmesi gereken şeyler vardır: Açıklanamayan okula gitmede isteksizlik, korku ve kaygı, uyku sorunları, eşyalarında kaybolma ya da hasar. Bu durumdan şüphelenince direkt sormak gerekmez. Ama çocuğa anlatması için ortam hazırlamak ve zaman tanımak gerekir. Öğrenince onun suçu olmadığını belirterek çözüm arayın. Çocuğunuzun başını daha fazla derde sokmadan okulla konuşup, okulun tutumunu takip etmek gerekir.
Çocuklara Öneriler
-Kibar ama kararlı olun. “Buna son ver.” ya da “Beni yalnız bırak.” diyebilirsiniz.
-Dik durun ve gözlerinin içine bakın.
-Ağlamayın, üzgün olduğunuzu göstermeyin.
-Güvendiğiniz bir erişkinle konuşun.
