Evlilik kurumunun ortaya çıkış nedeni her ne kadar dünyaya gelecek çocukların soyunu belirlemek olsa da, evlilik kurumu sadece cinsellik ve üremeden ibaret bir kurum değildir. Bu nedenle evlilik yaşı tartışmaları, cinsel ilişki kurabilecek ve doğurgan olabilecek yaşı saptamaya yönelik görüşlerle sınırlanamaz. Evlilik, birçok şirket ya da devlet kurumunun yönetilmesi kadar ciddi yönetim becerisi, ekonomi bilgisi, insan ilişkileri değerlendirmesi, eğitim, siyaset gibi yeteneklere gereksinim duyulan bir yapıdır. Aile; değerleri, devamlılığı olan ve yaşayan bir sistemdir. Bu sistemi aile üyeleri ve onların arasındaki ilişkiler oluşturur. Bu nedenle aile tanımı toplumun en küçük temsili birimi olarak yapılır. Tüm bu becerileri elde edememiş ya da elde ettiği becerileri uygulama yetesi olmayan kişilerin oluşturacakları evlilik, sistemin bozulmasına, kötü işlemesine ve sonunda çökmesine neden olur. Bu kadar basit, bilinen bir gerçeğe rağmen küçük yaşlardaki insanların evlenebileceklerini söyleyenlerin büyük çoğunluğunun aynı zamanda ailenin değeri ve kutsallığı üzerine konuşanlar olması ilginçtir. Erken yaşta evliliği destekleyenleri bire bir tanımasak da, bu görüşleri ileri sürmeleri için olası birkaç nedeni sıralamak mümkündür. Bunlardan ilki, bu kişilerin insan gelişim özellikleri gibi basit bilgilerden bile yoksun olacak kadar eğitimsiz olmalarıdır. Diğer bir gerekçe ciddi, gerçeği değerlendirme yetilerini bozan ve tedavi gerektiren bir psikiyatrik sorunları olmasıdır. Farklı bir neden olarak, aslında inanmadıkları şeyleri sadece politika yapmak ya da taraftar toplamak, ünlü olmak adına yapmalarıdır ki; bu seçenek bizi dikkatli olmaya zorlar. Onların söylemlerini yaymak, isimlerini devamlı gündemde tutmak karşıt görüş olsa da onların amaçlarına hizmet eder. Çocuk yaşta evliliği savunanların bu görüşleri altında dikkat edilmesi gereken önemli bir etken ise, evliliği sadece cinsel ilişki kurmak olarak görmeleri olabilir ki bu bambaşka bir sorunu düşündürür. Çünkü çocuklarla cinsel ilişki kurmayı istemek, hayal etmek, bu yönde teşvikte bulunmak tüm ülkelerin yasalarında nitelikli çocuk istismarına girmektedir ve ağır cezası vardır. Bu görüşlerin hiçbir din adına savunulması ise mümkün değildir. Çünkü her din, yasalara benzer şekilde çocukla cinsel ilişkiyi sapıklık olarak tanımlar, yasaklar ve toplum nezdinde mahkûm eder.
EVLİLİK BİLGİ İSTER
Beden ve beyin doğumdan itibaren gelişim gösterir. Erişkin döneme gelene değin, süreç içinde bu gelişimi tamamlayarak bireyin toplum içinde kendi başına var olabilecek konuma geldiği farz edilir. Gelişim her çocuk için aynı olmadığından, bu gelişimin tamamlanma yaşı bazı bireylerde çok daha geç olabilmektedir. Bu nedenle kendisi ve toplum için önemli kararları alma, yönetime katılma, geleceğini planlama, hatta araba kullanma yaşı yasalarla belirlenmiştir. Nasıl gelişimini tamamlamamış bir bireyin cumhurbaşkanı, başbakan hatta sınıf başkanı olmasını beklemiyor, direksiyonu tutmasına bile izin vermiyorsak; toplumun temsili yönetim şekli olan evlilik ve aile birliğini kurmasını da bekleyemeyiz. Bu nedenle çocukların evlendirilmemesi için gerekli yasal korumaları yapmalı, evlilik yaşını 18 olarak belirlemeli ve yasaların uygulanmasının takipçisi olmalıyız. Bunları yapmamıza rağmen, çocukların evlenmesini isteyen, teşvik eden kişilerin bunu yapma amacını ve problemlerini saptayarak, ona göre tedbir almak gerekmektedir. Adı ne olursa olsun, kurumsal bir kılıfla dahi çocuklarla cinsel ilişki gerçekleştirmek, teşvik etmek ya da sebep olmak “çocuğun cinsel istismarı” dır ve cezası yasalarda ve toplumsal vicdanda ağırdır
