GÜLÜN İLKESİ
DAĞA ÇİZİLMİŞ RESİMDİR
BİR ÇOCUĞUN BABASI OLMAK.
YAKINDAN BAKINCA ANLAŞILMAZ
UZAKTAN BELLİ EDER KENDİNİ.
TAŞRADA YALNIZ YAŞAMAKTIR,
BİR ÇOCUĞUN BABASI OLMAK.
ATLARLA ÇARŞIYA GİRİNCE KÖYLÜLER,
UPUZUN BİR TURNA KATARI,
SONBAHARIN ALTINI ÇİZER.
RADYODA UYGUN BİR İSTASYON ARAMAK,
AYNANIN ÖNÜNDE YILLARIN TORTUSUNU TARAMAK,
HEP AYNI DALDA AÇMAKTAN YORULMAK,
BAŞKA NEDİR, BİR ÇOCUĞUN BABASI OLMAK?
GÜLÜN İLKESİDİR VAKTİNDE SOLMAK
SALİH BOLAT
Çocukların yaşamından, çocuk öykülerinden konuşulurken, bazı sorunların kaynağı aktarılırken hep annelerden bahsedilir. Baba gizli, unutulmuş adamdır. Oysa her çocuk bir babayla dünyaya gelir.Yazılarda, çalışmalarda ebeveyn kelimesi nerede ise anne ile eş tutulmaktadır. Adeta baba aşledeki rolü konusunda çok az şey söylenebilecek, belirsiz adam olarak kalmıştır.Babanın geleneksel rolü “ekmek kazanıcısı” olarak belirlenmiştir. Buna korkulan, uzak durulan,sevgi göstermeyen, çocuklarını okşamayan,ceza veren, sözlerinin tartışmasız kabul edilmesini isteyen,çocukların sorunlarıyla ilgilenmeyip, sorunlar için anneleri suçlamayı yeğleyen kişi tanımları da eklenebilir. Babalar da kendilerine verilen bu rolü kabul etmiş görünmektedirler.Oysa bir babanın, anneden farklı yapamadığı tek şey emzirmektedir.Biberonla beslemenin bu kadar yaygın olduğu bir çağda, bu farkın önemi kalmamıştır. Baba rolü gittikçe değişmektedir. Annelerin daha çok çalışmaya başalaması, bu değişimde etkilidir. Aslında yapılan değerlendirmeler, babaların çocuk bakımına aktif katılımından daha çok hoşlandığını göstermektedir. Buna rağmen, bunu yapan baba sayısı oldukça azdır.Bunu engelleyenin babalara öğretilmiş yanlış “baba rolü” mü yoksa annelerin izin vermemesi mi olduğu tartışılabilir. Annelerin .ocuklar konusunda herşeyi üstlendikleri, babaların bunları başaramayacaklarına ilişkin inançları babaları çocuklardan uzak tutabilmektedir. Ama anneler bir yandan farkında olmadan bu davranışı yaparken, bir yandanda babaların ilgisizliğinden yakınırlar.Tabi babalar bu konuda tamamen masum değildir. Bir kısmı çocuklarla ilgilenmenin annelerin işi olduğuna ilişkin almış olduğu öğretiler nedeniyle, bir kısmı beceremem korkusuyla çocuklardan uzak durmaktadırlar. Oysa yitiren kendileri ve çocukları olmaktadır. Oysa deneseler onlar da anneler kadar, hatta bazen çok daha fazla çocuklarına yakın olabilirler. Ve bu onları, çocuklarının gözünde uzak olmaktan daha önemli yapar.
Baba olmak
” Akşam baban gelince görürsün” devri çoktan geçti. Çocuk dünyaya geldiği andan itibaren, günlük bakımı da dahil olmak üzere babalarda annelerle aynı sorumlulukları almak zorunda. Bir çocuğun gelişimi için babanın önemi yadsınamaz. Erkek çocuk için bir özdeşim modeli, erkekliği öğreneceği hocası olmasının yanı sıra hem erkek hem de kız çocuk için aile olmanın, paylaşımın, güvenin ve sevginin temellerindendir. Ne kadar yoğun bir iş yaşamı olursa olsun çocuklara ayrılacak bir saatlik bir süre, onlarla bir aktiviteyi paylaşmak, onları dinlemek, onları anlamaya çalışmak baba olabilmek için büyük bir adım olacaktır. Hele bir de onlar için anlamlı olan bazı günleri birlikte yaşamak, çocukların babalarıyla olumlu bir bağ kurabilmesini sağlayacak böylece onları, uyuşturucu, alkol, çete, tarikat gibi zarar verecek durumlardan ve babalerının yerini doldurmaya çalışan sahte “baba”lardan koruyacaktır.
Baba yokluğu
Çocuğun annesinden ayrılmasına büyük önem verilir.Ama baba ile çocuk arasındaki ayrılığa aynı önem verilmez. Oysa babanın ayrılığı, yokluğu çocukta olumsuzluklara yol açar. Babanın yokluğu ile özdeşim ortadan kalkar. Çocuklar hangi cinsde olursa olsunlar, sosyal sorunlar içinde oldukları zaman babalarını yeğlerler. Her çocuk kendi cinsinden ebeveyne benzemek ister, ama karşı cinsden olan ebeveynin dostluk ve görüşüne de değer verir.Babalarının olması, onların davranış sorunlarını engeller.Babanın gitmesi ile olan sorunlar, geri dönüşüyle azalır.Aynı evin içinde yaşarlarken bunun yeterli olduğunu, ayrıldıklarında eşleriyle birlikte çocuklardan da boşandıklarını sanan, zaman zaman maddi gerekleri karşılamanın baba olmaya yeteceğini düşünenler yanılıyorlar. Evet, çocuklar böyle durumlarda önemli şeyler yitiriyorlar. Boşluğu başka şeylerle doldurmaya çalışacaklar, yanlış yollara sapacaklar ama bir şekilde büyüyecekler. Ya babalar, kaçırdıkları bu zamanı ve çocukların belli çağlarını bir daha yakalama ve yaşama şansına asla sahip olamayacaklar.
Baba olabilmek, gerçek baba olabilmek çok önemli. Yarın babalar günü. Baba olmayı başarabilen babaların babalar günü kutlu olsun.
