ÇOCUKLARLA OYNAYABİLMEK

Her yerde, herkes çocukların digital oyuncaklarla oynamasından bahsediyor, şikâyet ediyor, hatta bağımlılıktan bahsediyor. Evet, TV’den sonra diğerleri geldi. Ve erişkinler  hepsini neredeyse doğar doğmaz onların eline verdi. Kimi zaman kolay olduğu için, kimi zaman onların gelişimine katkısı olduğuna kendilerini inandırdıklarından yaptılar, yapıyorlar. Ama daha önemlisi, onlara örnek oluyorlar ve çocuklarıyla iletişim şanslarını kaçırıyorlar. Yan masada oturan iki çocuklu aile, büyük çocuk 5 diğeri 4 yaşında gibi duruyor. Büyük olanın elinde bir Rubik küp var. Onu yapmaya uğraşıyor ve bir kısmını yaptığı an bunu annesi ile paylaşmaya çalışıyor. Oysa annesi masaya oturur oturmaz cep telefonundan facebook sayfasına girmiş, onu okuyor, çocuklara bir kez bile bakmadığı için kendisine gösterilmeye çalışılan küpün farkında bile değil. Çocuk annesinin elini tutarak yeniden deniyor ama anne elini kurtarıp, gözünü telefondan ayırmadan “Tamam, anladım.” diyor. Çocuk hayal kırıklığı içinde küpe bakıyor ve… Benzer bir manzarayı başka mekânda izledim. Anne ve 10 yaşlarındaki kızı tam bir saat yan yana oturdular. Anne sürekli telefonundan facebookta gezindi. Kızı arada konuşmaya çalışsa da, annesinin dikkatini çekemeyince sustu. Kalkıp uzaklaştı, geri döndü. Anne hiç fark etmedi. Bir saat içinde tek iletişim kurduğu an, kızının fotoğrafını çekti ve hemen paylaştı. Altına ne yazdığını çok merak ettim. İki çocuğun elinde de telefon yoktu. Ama olsa, onlar da sadece onunla oynayacaklardı. Oysa çocuklarla konuşmak hele oyun oynamak, iletişimi oyunla gerçekleştirmek hem çocuğun gelişimi için hem de aile ilişkileri için çok önemlidir.

Oyun çocukla iletişimdir

Günümüzde çocuğu ile iletişim kurma yolları arayan aile için oyun bulunmaz bir ortamdır. Çünkü:

  • Oyun ortamı çocuğun kendini ifade etmesi için doğal bir ortamdır.
  • İletişimini ve kendi duygularını ifade etme olanağını arttıran bir ortamdır.
  • Çocuğun kendini yenilemesi, yapıcılığını geliştirmesi için uygun bir ortamdır.
  • Oyun içinde kontrol edebildiği için sıkıntı duyduğu şeyleri tekrarlayarak, değiştirerek baş etmesini sağlar.
  • Oyun sırasında, erişkinler çocuğu gözleyerek onu daha iyi anlayabilir, onunla sözel olduğundan daha rahat iletişim kurar.

Bunları bildiğimizde çocuklarımızla oyun oynamanın, sandığımız gibi sadece onları mutlu etmek, vakit geçirmek için öylesine yapılan bir işlem olmadığını anlayabiliriz. Çocuğumuzla oyun oynamak yalnızca onun için değil, bizim için de önemlidir. Onu anlayabilmek, onun dünyasına girebilmek için en etkin ve eğlenceli yoldur. Çocuklar oyunlarına karışılmasına, yönlendirilmesine kızarlar. Yapılması gereken onun oyununun bir parçası olmaya çalışmaktır. Unutmamak gerekir ki bizim için sahte olan oyun alanı onun için gerçektir. Onun fincanındaki çay sıcak ve içilmek içindir. Onun sattığı kalem, siz elinde göremeseniz de vardır ve sizin de ona sadece ikinizin görebileceği, kalemin bedeli olan parayı uzatmanız gerekir.

Çocuklarımız hakkında endişelenirken, teknolojiyi suçlarken kendimize bir dönüp bakmakta yarar var. Nasıl örnek oluyoruz? Asıl bağımlı olan kim? Ve en önemlisi, biz bir aygıt olmadan oyun oynamanın zevkini biliyor ve onu paylaşmayı becerebiliyor muyuz?

Facebooktwitterlinkedinmail