Birçok ebeveyn okula başlayan çocuklarının kötü sözler öğrendiğinden, onları küfür olarak kullandığından ve cinsel içerikli sorular sorduklarından yakınarak ne yapabileceklerini öğrenmek istiyor. Bu soruların yanıtlarını verebilmek için o dönem çocuğunun gelişiminden, yapılması ve yapılmaması gerekenlerden bahsetmek gerekir.
7-11 yaşlar, çocuklar için okul döneminin başlamasıyla birlikte birçok değişimi de beraberinde getirir. Önceki yaşlarda kendini ve aileyi tanımaya yönelik merak duygusu, çocuğun aileden de ayrışmasının sağlanması ile birlikte geniş bir çevreye yayılır. Okul döneminde kızlar da erkekler de kendi yaş gruplarıyla daha çok vakit geçirmeyi, hemcinsleriyle oyunlar oynamayı tercih ederler. Okul döneminde karma gruplarda oynanan oyunlar da birçok zaman birbirlerini kızdırmaya, dalga geçmeye dayanır. Sınıf öğretmenleri için de kız ve erkek çocukları bir arada aynı sırada oturtabilmek güçtür. Bir şekilde, yakınlaştıkları zaman karşı cinsin özelliklerinin kendilerine bulaşabileceğini düşünürler.
Unutulmamalıdır ki, 7-11 yaş grubu insanın birçok şeyi bilmediği için fazlaca meraklı olduğu dönemlerden biridir. Medyadan ve çevreden gördüğü şeyleri test edip merakını gidermek ister. Karşı cins gruplarının içinde yer almayı bir bakıma casusluk gibi algılarlar. Karma grupların oluşturulması durumunda yakalama ve öpme oyunları oynanıp dalga geçilmesi yaygındır. Bu meraklarını göstermenin bir yolu, diğerleri ile oynadıkları oyunlardır. Bazı çocuklar, diğer çocuklara iç çamaşırlarını ve cinsel organlarını göstermek isteyebilirler. Cinsellik oyunları öpüşmeyi içerebilir ve evlilikle ilgili oyunlar oynanır. Bazıları diğerlerinin vücudunu görmek ister. Ayrıca cinsel terimleri birbirlerine saldırı amaçlı kullanmaya başlayabilirler. Bu yaşlarda cinsel terimler çok fazla kullanılır, diğer çocukların isimlerini çağırırken kullanabilirler ya da diğer çocuklara neleri bildiklerini göstermek için. Bu yaştaki çocuklar gizliliğin ne olduğunu ve topluluk içinde hangi davranışların uygun olduğunu anlarlar; ancak bunun geç kalınmadan doğru bir biçimde anlatılması anne-babalara düşen bir görevdir.
Anne-babalar tıpkı bir öğretmen gibi yaklaşarak, temel konuları, ilk kez bilgi verme amaçlı aktarmalıdır. 7 yaş, çocukların bilişsel olarak buna en hazır oldukları dönemdir. Gelişim dönemleri dolayısıyla ne kadar tuhaf olursa olsun arkadaşlarından duyduklarına hemen inanma eğilimindedirler. Bu nedenle gelip size sorular sormaya başlarlar.
7-9 yaş çocukların yapmasını beklediğimiz bazı şeyler vardır. Bunlar; cinsler arası fiziksel ve davranışsal farkları ayırt edebilme, gizlilik isteği, cinsel davranışları oyun gibi telaffuz etme ve cinselliğe ilişkin gözlemlerini ailesi ve arkadaşları ile paylaşabilmedir. Çocuklardan bunları beklerken bizim de asla yapmamamız gereken davranışlar vardır. Bunlar:
- Cinsellikle ilgili konularda konuşmaktan kaçınmak.
- Çocuğun sözel ya da davranışsal olarak sizinle kurmaya çalıştığı iletişimi duymazdan, görmezden gelmek. Siz bunu yaparsanız ilişkiyi başka yerde arayacak ve yanıtları orada bulmaya çalışacaktır.
- Sınırsız, kontrolsüz televizyon ve internet kullanımına izin vermek.
- Onaylamadığınız kişilerle etkileşimini kontrolsüz bırakmak.
Tüm bunların yerine bu dönemde çocuğunuzla arkadaşlık ilişkilerini ve nasıl geliştireceğini konuşmak, kaygılarını sizinle paylaşacağı ortamlar sağlamak, onunla konuşmaya zaman ayırmak, okulu ve arkadaşlarını konuşurken onun dünyasını anlamaya çalışmak yararlı olacaktır.
9-11 yaş dönemi, çocukları ergenlik döneminde karşılaşacağı sosyal ilişkilerle ilgili bilgilendirme dönemi olmalıdır. Aşk, hoşlanmak gibi konularda çeşitli fikirler oluşturmaya ve duygularına isim vermeye başlamıştır. Onunla bunları paylaşıp, desteklemek ve anlamasına yardımcı olmak gerekir. Ergenlik öncesi dönemde olabilecek bedensel değişimler konusunda bilgilendirmek gerekir. Deneyimlerine, sorularına yanıt vererek, bu değişime uyum sağlamaları kolaylaştırılabilir. Bu bedensel değişimlerin hormonlarla ilgili olduğu ve kişilere göre farklı zamanlarda olabileceği aktarılmalıdır. Çünkü kendi bedenlerindeki ve arkadaşlarının bedenlerindeki değişimleri fark eden çocuklar, kıyaslamalar yaparak endişelenebilirler. Bu bilgilerin kız çocuklarına anne ya da aynı cinsten biri, erkek çocuklara baba ya da aynı cinsten biri tarafından verilmesi uygun olur.
